โลกแห่งวรรณกรรมสร้างสรรค์เป็นโลกใบใหญ่แห่งมนุษย์ชาติ ทว่า หากแยกย่อยลงมาเหลือเพียงสยามประเทศของเรานั้น ใครหลายคนคงต้องยอมรับความจริงในส่วนที่ว่า วรรณกรรมสร้างสรรค์ยังคงเป็นตลาดที่แคบ เฉพาะกลุ่ม และมีผู้สนใจในจำนวนไม่มากนัก และมักจะถูกเข้าใจด้วยลักษณะของหนังสืออ่านยากหรือน่าสนใจจากรางวัลที่พ่วงท้าย

เริ่มแรกของห้องใหม่หรือบ้านหลังใหม่คือความโล่ง สบายตา จนแทบไม่มีอะไร แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายคนต้องเจอกับปัญหา ความรก ทั้งตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจในแบบ ยิ่งอยู่ไปก็ยิ่งเยอะ ครั้งจะทิ้งก็เสียดาย แต่ให้วางทิ้งไว้เฉยๆก็ไม่งามสายตา เราจึงขอแนะนำเฟอร์นิเจอร์

คณะกรรมการดำเนินงานรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) แจ้งว่า ในปี 2554 จะพิจารณาให้รางวัลวรรณกรรมประเภทเรื่องสั้น โดยมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้ 1. เป็นผลงานเขียนภาษาไทย 2. เป็นผลงานริเริ่มของผู้เขียนเอง มิใช่งานแปลหรือแปลงจากของผู้อื่น3. ผู้เขียนยังมีชีวิตอยู่ขณะส่งผลงานเข้าประกวด 4. เป็นผลงานที่เผยแพร่เป็นเล่มครั้งแรกย้อนไปไม่เกิน 3 ปี ภายในวันสิ้นกำหนดส่งงาน ทั้งนี้ ต้องมีเลขมาตรฐานสากลประจำหนังสือ (ISBN) ด้วย 5. เป็นรวมเรื่องสั้นจำนวนไม่ต่ำกว่า 8 เรื่อง และจะต้องมีผลงานที่ไม่เคยรวมเล่มมาก่อนอย่างน้อย 70 % 6. ผลงานวรรณกรรมที่เคยได้รับรางวัลอื่นใดมาแล้ว สามารถส่งเข้ารับการพิจารณาอีกได้

เอาใจชาว “สีรุ้ง” กันสุดๆ เมื่อ attitude (แอตติจูด) นิตยสารไลฟ์สไตล์สัญชาติอังกฤษ สำหรับผู้ชาย (Men’s Lifestyle) ซึ่งวางแผงเล่มแรกในปี 1994 และสร้างกลุ่มเป้าหมายไว้อย่างชัดเจน ได้มาเปิดตัวในไทยสร้างความฮือฮาให้กับชาวสีม่วง และวงสังคม ณ โรงแรมเรเนอซองส์ ภายใต้การกุมบังเหียนของ ลายคราม เลิศวิทยาประสิทธิ์ เอ็มดี นิตยสารในเครือจีเอ็มเอ็ม อินเตอร์ พับลิชชิ่ง จำกัด โดยมี ธวัชชัย ดีพัฒนา นั่งแท่นบรรณาธิการ

ดุสิต อินเตอร์เนชั่นแนล หนึ่งในเครือโรงแรมชั้นนำของเอเชีย เปิดตัวนิตยสารใหม่ล่าสุดของดุสิต ภายใต้ชื่อ “EI8HT” ซึ่งเป็นนิตยสารที่จัดทำขึ้นทุกๆ3 เดือน เพื่อแขกผู้เข้าพักโรงแรมและรีสอร์ทในเครือดุสิตโดยเฉพาะ มุ่งเน้นถ่ายทอดความเป็นดุสิตออกสู่สายตาผู้อ่าน และสร้างสรรค์แรงบันดาลใจให้กับนักเดินทางทุกคนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อสร้างความประทับใจให้กับแขกที่มาเยือน

หาก “การอ่าน” คือหัวใจสำคัญของการเรียนรู้ เช่นนั้น “นักเขียน” ผู้ที่ประดิษฐ์ถ้อยคำ สรรค์สร้างประโยค ร้อยเรียงออกมาเป็นเรื่องราวให้เราได้อ่านกัน ก็คือส่วนสำคัญไม่แพ้ผู้เสพสารอย่าง “นักอ่าน” เลย