ดังต้องมนต์ในมาไซมาร่า : แอชลีย์ วินเซนต์

คอลัมน์ : Nature Impressions  โดย   แอชลีย์ วินเซนต์

ผมขออนุญาตอุทิศความดีงามทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นจากบทความในอาทิตย์นี้ ให้แก่ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากของผม เนื่องด้วยอาทิตย์นี้เป็นช่วงเวลาครบรอบการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันปีที่ยี่สิบสองของพวกเราครับ

ผมเป็นหนึ่งในผู้ชายโชคดี ที่ค้นพบคู่ชีวิตที่ยินดีจะแบ่งปันทั้งความสุขและความทุกข์กับผม ความรักและความเข้าใจของเธอทำให้ผมมีโอกาสได้ใช้ชีวิตตามความฝันของผม เปลี่ยนตัวเองจากนักธุรกิจทั่วไปมาเป็นช่างภาพสัตว์ป่าและธรรมชาติ เธอให้การสนับสนุนและเป็นกำลังใจอันยิ่งใหญ่ของผมตลอดมา ถึงแม้สิ่งที่ผมเลือกทำในขณะนี้ไม่ได้ให้ผลตอบแทนอะไรมากมายนัก แต่เธอกลับทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองช่างร่ำรวยและมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบแล้ว


อย่างที่ผมเคยเล่าให้ฟังในคอลัมน์ก่อน ๆ ว่า ‘เสือดาว’ เป็นสัตว์ตระกูลแมวใหญ่ที่หาดูตัวจริงได้ยากมากในการท่องซาฟารี มันเป็นสัตว์ที่รักสันโดษและซ่อนตัวเก่งมากในผืนป่าของอัฟริกา นักท่องเที่ยวหลายคนอาจรู้สึกเหมือนว่าไปไม่ถึงอัฟริกา เพราะไม่สามารถตามหาเสือดาวเจอเลยสักตัว การออกตามรอยสัตว์ป่าแต่ละครั้ง ไม่มีการรับประกันหรอกครับ ว่าคุณจะพบเจอกับอะไรบ้างในแต่ละวัน มันขึ้นอยู่กับโชคชะตาและความปราณีของพระแม่ธรณีล้วน ๆ เลยล่ะครับ

ครั้งแรกในชีวิต ที่ผมพาครอบครัวไปท่องซาฟารีในฐานะนักท่องเที่ยวในปี ค.ศ 2006ที่เคนย่าเป็นเวลาสองอาทิตย์ ผมอธิษฐานตั้งแต่ก่อนเดินทางว่าขอให้ผมมีโอกาสได้ยลโฉมเสือดาวตัวจริงสักตัว และผมก็โชคดีมาก ที่ได้เห็นเสือดาวถึงสามตัวในทริปนั้น หนึ่งในบรรยากาศครั้งนั้น เป็นภาพที่น่าประทับใจมาก น่าเสียดาย ที่ตอนนั้นผมมีความเข้าใจเรื่องกล้องถ่ายรูปอย่างจำกัด ผมเก็บภาพโดยใช้โปรแกรมของJPGเพราะมัวแต่ห่วงว่าการ์ดเก็บความจำของกล้องจะเต็ม ผมไม่รู้ว่าหากผมเก็บภาพโดยใช้โปรแกรมแบบRAWผมจะสามารถปรับปรุงภาพถ่ายของผมให้ดูดีขึ้นกว่าเดิมได้ มันเป็นความรู้ที่ผมเข้าใจในภายหลังครับ


ค.ศ 2011ผมกลับไปเยือนอัฟริกาอีกครั้งในฐานะช่างภาพมืออาชีพ ผมมีอุปกรณ์ครบมือบวกกับความเข้าใจที่จะใช้เครื่องมือทุกชิ้นได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ผมกระตือรือร้นและร้อนวิชามาก ผมอ้อนวอนต่อพระแม่ธรณีในใจว่า ขอให้ท่านโปรดจงหยิบยื่นโอกาสให้ผมได้เห็นความงามของเสือดาว ผู้ซึ่งเป็นสรรพบริวารของท่านในสภาพแวดล้อมอันน่าตื่นตาตื่นใจด้วยเถิด เพราะครั้งนี้ผมเตรียมตัวมาพร้อมมาก ขอให้ผมได้เป็นคนกลางที่จะนำความงดงามของสัตว์ป่าในอาณาจักรของท่านออกสู่โลกภายนอกผ่านภาพถ่ายของผมด้วยเถิด

คำขอร้องของผม ได้รับการตอบรับเพียงครึ่งเดียวเท่านั้นครับ สิบวันในเขตอุทยานแห่งชาติกรูเกอร์ แห่งอัฟริกาใต้ ผมได้เห็นเสือดาวแค่ตัวเดียวนอนหมอบอยู่บนต้นไม้ ในระยะที่ไกลมาก มุมกล้องก็ไม่สวยเลยเพราะมีกิ่งไม้ต้นไม้ขวางเต็มไปหมด แสงของวันก็ไม่เหมาะกับการถ่ายรูป ผมแอบหงุดหงิดกับบรรยากาศข้างหน้า จนเมื่อรถนำเที่ยวของครอบครัวคนอิตาลีมาจอดเทียบข้างรถของผม ผู้ชายในรถเล่าให้ผมฟังด้วยความตื่นเต้นว่า เขาพาครอบครัวมาท่องซาฟารีเป็นครั้งที่เก้าแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้เห็นเสือดาวตัวเป็น ๆ

ความรู้สึกด้านลบเล็กน้อยที่ครอบคลุมความคิดของผมจางหายไปเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น ผมสำนึกรู้ซึ้งทันทีเลยล่ะครับ ว่าผมยังมีโชคดีกว่านักเดินทางคนอื่นอีกหลายคนนัก ผมจะไม่ต่อรองกับพระแม่ธรณีอีก ผมเพียงจะขออุทิศตัวเอง ในฐานะบริวารของท่านเช่นกัน ทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุดในฐานะคนเก็บภาพบรรยากาศของธรรมชาติและสัตว์โลก ผมจะทำงานด้วยความรักความใส่ใจ และจะปล่อยให้สัญชาตญาณนำทาง


กลางปี ค.ศ 2013 ผมกลับไปที่เคนย่าอีก ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าโชคชะตาจะอนุญาตให้ผมได้เห็นเสือดาวอีกบ้างหรือเปล่า ผมไม่แน่ใจว่าผมใช้โควต้าหมดไปแล้วหรือยัง ยิ่งเมื่อไกด์นำทางบอกผมว่า ไม่มีนักท่องเที่ยวคนไหนเห็นเสือดาวในเขตสงวนธรรมชาติมาไซมาร่ามาสองอาทิตย์แล้ว ผมยิ่งไม่กล้าคาดหวังสิ่งใด ผมได้แต่อธิษฐานอย่างเรียบง่าย ขอให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น และผมจะปฏิบัติหน้าที่ของผมอย่างเต็มความสามารถ

วันที่สี่ของการเดินทาง พระอาทิตย์เพิ่งจะขึ้นฉายแสงเต็มที่ไปได้เพียงสี่สิบนาที ขณะที่ผมและไกด์คู่ใจกำลังเดินทางหัวสั่นหัวคลอนอยู่บนถนนทุรกันดารของมาไซมาร่ามองหาสัตว์ป่าแปลกตา วิทยุสื่อสารในรถก็ส่งข่าวรายงานเข้ามาว่า พบเห็นเสือดาวกำลังเดินทอดน่องอยู่ในทุ่งโล่งไม่ห่างไกลจากตรงที่พวกเราอยู่มากนัก

ไม่กี่นาทีต่อมา ไกด์ก็นำผมไปถึงจุดที่เจ้าเสือดาวกำลังเดินโชว์หุ่นอยู่ ผมมองเห็นและสามารถเก็บภาพเสือดาวตัวนั้นได้อย่างสะใจที่สุด ทุกอย่างในเวลานั้นเหมือนจะจัดฉากไว้เพื่อรอผม ทั้งแสงและบรรยากาศรอบข้างสุดยอด ผมถ่ายภาพไปพร้อม ๆ กับความพยายามที่จะหุบยิ้ม เพราะรู้สึกเหมือนรอยยิ้มของตัวเองมันบานมากและอาจจะฉีกถึงหูได้ทุกวินาที

มีรถนำเที่ยวจอดอยู่ใกล้กับรถของผมอีกเพียงสองคัน นักท่องเที่ยวทุกคนแอบชมภาพธรรมชาติด้วยกันอย่างให้เกียรติ์ รถไม่เข้าใกล้สัตว์มากเกินไปจนทำให้มันตื่นตัว ทุกคนสื่อสารกันด้วยความสงบ พยายามเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ผมเป็นปลื้มมากกับภาพถ่ายของตัวเอง รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในช่วงเวลาสุดพิเศษ เสน่ห์ของป่ากำลังร่ายมนต์ ผมนึกในใจว่า วันนี้คงจะไม่มีอะไรวิเศษไปกว่านี้อีกแล้ว

แล้วธรรมชาติก็พิสูจน์ว่าผมคิดผิด อยู่ ๆ เสือดาวอีกตัวก็โผล่ออกมาจากพงหญ้าใกล้เคียงอย่างไม่คาดฝัน แล้วเดินตรงมาคลอเคลียกับอีกตัวแบบไม่สนใจใคร ไกด์บอกผมว่าตัวหนึ่งเป็นตัวเมียและอีกตัวเป็นตัวผู้ พวกมันน่าจะเป็นพี่น้องคอกเดียวกัน เป็นเสือดาววัยรุ่นที่ยังโตไม่เต็มวัย แต่ใหญ่พอที่จะหากินได้เอง และถูกแม่เสือทิ้งแล้ว

พวกเราได้เฝ้าชมพฤติกรรมของสองเสือดาวอยู่อีกไม่นาน รถนำเที่ยวอีกหลายคันเริ่มตามมาจอดสมทบ เมื่อมนุษย์เริ่มรวมตัวเป็นกลุ่มใหญ่ บางคนเริ่มแสดงความไร้มารยาท บางคนเริ่มส่อกริยาเห็นแก่ตัวและคุกคาม เสือดาวทั้งสองคงจะได้กลิ่นอันตรายตามสัญชาตญาณของมัน พวกมันเริ่มออกเดินโดยไม่สนใจที่จะล่าเหยื่อ แววตามุ่งมั่นที่มันมองตรงไปข้างหน้า ทำให้ผมเชื่อว่าพวกมันคงต้องการที่ซ่อนตัว เสือดาวสองพี่น้องเดินตามกันอย่างระวังภัยผ่านอาณาเขตของหมาป่าสองผัวเมียที่เห่าไล่อย่างจริงจัง

วันนั้น ผมได้เห็นอีกหนึ่งความมหัศจรรย์ของธรรมชาติในผืนป่า ผมได้เห็นการเอาตัวรอดของสัตว์ต่างเผ่าพันธุ์และการดำรงอยู่ของบรรดาสัตว์ต่างชนิด แสงสีทองของเช้าวันนั้นเป็นแสงธรรมชาติที่ช่างภาพทุกคนต่างก็ฝันถึง ธรรมชาติสอนให้ผมรู้ว่า ไม่ต้องคาดหวังอะไรอย่างสูงส่ง ไม่ต้องตัดสินว่าอะไรดีที่สุด แค่เตรียมตัวให้พร้อมเสมอ และจงทำหน้าที่ของผมด้วยหัวใจ เมื่อคราวที่พระแม่ธรณีจะทรงประทานรางวัลต่อสรรพบริวารของท่าน ผมก็แค่คอยสนองรับด้วยความสำนึกคุณก็พอ

ขอบคุณทุกท่านมากครับที่กรุณาติดตามคอลัมน์นี้ ขอบคุณเป็นพิเศษต่อท่านที่กรุณาฝากคอมเม้นท์ไว้ในอาทิตย์ก่อน ๆ การสนับสนุนจากทุกท่านเป็นกำลังใจให้ผมอยากทำความดีอย่างต่อเนื่องและอยากสร้างผลงานให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ผมขอให้ทุกท่านมีวันและคืนที่สวยงามและมีความสุขกับชีวิตนะครับ พบกันใหม่อาทิตย์หน้า



รู้จัก…แอชลีย์ วินเซนต์

ชาวอังกฤษเชื้อสายอิสราเอล ที่ผันตัวเองจากการทำธุรกิจด้านเรียลเอสเตท มาทำงานเป็นช่างภาพถ่ายภาพสัตว์ป่าอย่างเต็มตัว เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา

ปัจจุบัน นอกจากแอชลีย์จะเดินทางไปถ่ายภาพสัตว์ป่าทั่วโลก เขายังเป็นอาสาสมัครเก็บภาพสัตว์ป่า ณ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ที่กล่าวกันว่า เป็นสวนสัตว์เปิดที่ใหญ่อันดับ 1 ของโลก ไปพร้อมกันด้วย

ผลงานภาพถ่าย “บุษบา” เสือโคร่งเพศเมีย ถ่ายจากสวนสัตว์เปิดเขาเขียว ของแอชลีย์ได้รับการประกาศให้เป็น สุดยอดภาพถ่าย National Geographic 2012

เสมือนบอกย้ำให้กำลังใจช่างภาพหลายๆ คนว่า “ภาพถ่ายสัตว์ป่าที่ดี ไม่ต้องไปถึงเคนยา”

ติดตามอ่าน …Nature Impressions โดย  แอชลีย์ วินเซนต์  ได้ทุกอาทิตย์ ทาง  ART EYE VIEW

ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW www.astvmanager.com และ เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com

และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews