คอลัมน์ Sexociety โดย Dr.DEN
ในฐานะที่ เซ็กซ์ เป็นการปฏิบัติอันสำคัญที่สุดสำหรับความอยู่รอดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ คุณก็คงคิดว่ามันควรจะเป็นเรื่องง่ายๆ เกือบตลอดเวลา ที่เราเห็นว่าเซ็กซ์เป็นเรื่องปกติตามธรรมชาติที่ไม่มีอะไรสลับซับซ้อน
แต่ความจริงก็คือ บางสิ่งที่มนุษย์เราทำลงไปตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์นั้น เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเซ็กซ์มากนัก แต่เราก็กำลังเรียนรู้มากขึ้นเรื่อยๆ โดยการวิจัยทางวิทยาศาสตร์
การปลุกเร้ากับความขยะแขยง
เซ็กซ์เป็นสิ่งที่น่าขยะแขยงโดยเนื้อแท้ของมัน ไม่ต้องพูดถึงของเหลวเหนอะหนะในร่างกายของเราก็ได้ แค่การปฏิบัติทางเพศแต่เพียงเรื่องเดียวก็เป็นอะไรที่เราจะไม่มีวันทำเป็นอันขาดถ้าไม่มีความกำหนัดยินดีเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งนั่นอาจเป็นหนึ่งในเหตุผลต่างๆ ที่การปลุกเร้าเข้ามายับยั้งความรู้สึกขยะแขยงได้จริงๆ
“การหลีกเลี่ยงความขยะแขยงที่ถูกเหนี่ยวนำ” เป็นศัพท์ทางวิทยาศาสตร์ที่หมายถึงความไม่ต้องการที่จะทำบางสิ่งที่น่ารังเกียจ อย่างเช่น ความรังเกียจที่จะดื่มน้ำในแก้วที่มีแมลงวันตัวเป้งลอยอยู่ ซึ่งตามปกติคุณไม่คิดที่จะดื่มด้วยซ้ำ แต่เมื่อคุณถูกปลุกเร้า มันก็มีแนวโน้มมากขึ้นว่าคุณจะไม่แคร์ แล้วคุณก็ดื่มอึกใหญ่เข้าไปได้
จากการศึกษาเมื่อเร็วๆนี้ ผู้หญิง 90 คนถูกแบ่งเป็นสามกลุ่ม คือ กลุ่มที่ถูกปลุกเร้า กลุ่มที่ไม่ถูกปลุกเร้า และกลุ่มเป็นกลาง จากนั้นพวกเธอก็ได้รับมอบภารกิจที่แตกต่างกัน 16 อย่างซึ่งไล่มาตั้งแต่ “น่าขยะแขยง” จนถึง “น่าขยะแขยงมากกว่า” อาทิเช่น การเช็ดมือด้วยกระดาษทิชชูที่ใช้แล้ว การล้วงลงไปหยิบถุงยางที่ใช้แล้วในถังขยะ แล้วก็การดื่มน้ำในแก้วที่มีแมลงตายลอยอยู่
ในความเป็นจริง แมลงตัวนั้นเป็นของปลอม ถุงยางอนามัยเหล่านั้นก็ไม่ได้ถูกใช้จริงๆ แต่ผู้เกี่ยวข้องเหล่านั้นไม่รู้ความจริง ผู้หญิงกลุ่มที่ถูกปลุกเร้ามีแนวโน้มสูงว่าจะทำตามภารกิจของพวกเธอด้วยความเต็มใจมากกว่ากลุ่มอื่นๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่าภารกิจที่ “น่าขยะแขยง” นั้นเป็นเรื่องทางเพศ เช่น ถุงยางอนามัยในถัง หรือการทาสารหล่อลื่นบนไวเบรเตอร์ นี่ก็ชี้ให้เห็นว่าการยับยั้งความขยะแขยงเป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งของการทำให้คนเราต้องการมีเซ็กซ์อย่างแท้จริง
ความจำเสื่อมชั่วคราว
ความจำเสื่อมชั่วคราวเป็นสภาวะที่ความทรงจำของบุคคลหนึ่งหายไปเป็นระยะเวลาสั้นๆในบางครั้งบางคราว มันเกิดขึ้นอย่างฉับพลันและตามปกติจะหายไปหลังจากผ่านไปสองสามชั่วโมง
แต่ในระหว่างช่วงเวลานั้น คุณจำอะไรที่ผ่านเข้ามาในสมองของคุณไม่ได้เลย นอกจากนี้มันยังส่งผลกระทบจากความสามารถของคุณในการสร้างความทรงจำใหม่ๆ
ดังนั้น คุณจึงกำลังอาศัยอยู่ภายในช่วงเวลาไม่กี่วินาทีระหว่างการทำอะไรบางอย่างกับการลืมมัน คล้ายกับการบันทึกความทรงจำโดยไม่ได้จดไว้
สภาวะเช่นนี้หายากมาก ประมาณ 3 ใน100,000 คนที่เกิดอาการนี้ทุกปี บรรดาแพทย์ไม่รู้อย่างแท้จริงว่ามันมีสาเหตุจากอะไร แต่ความคล้ายคลึงอย่างหนึ่งเกิดขึ้นเป็นประจำตั้งแต่มันถูกบันทึกครั้งแรกในปี 1956 ซึ่งกรณีส่วนใหญ่ก็คือ ความทรงจำของพวกเขาว่างเปล่าลงในทันทีหลังจากมีเซ็กซ์
นอกเหนือจากการไม่สามารถจำอะไรได้แล้ว ก็ไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ต่ออาการความจำเสื่อมชั่วคราวนี้อีก ทว่านั่นก็ไม่ได้ทำให้มันน่ากลัวน้อยลงแต่อย่างใด
ในกรณีหนึ่งจากปี 1964 ชายคนหนึ่งบรรลุจุดสุดยอด จากนั้นเขาก็ตะโกนขึ้นมาทันที “ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย?” ชายคนนี้เกิดอาการความจำเสื่อมชั่วคราวในขณะที่ไม่ได้กำลังมีเซ็กซ์ ชนวนเหตุของมันก็มักเป็นอะไรที่คล้ายคลึงกัน คือ กำลังทำกิจกรรมบางอย่างที่ต้องออกแรง หรืออุณหภูมิในร่างกายเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน
สรุปว่า การมีเซ็กซ์และการบรรลุจุดสุดยอดอาจเป็นสาเหตุของโรคความจำเสื่อมชั่วคราวได้ แต่ศาลคงไม่ให้อภัยถ้าคุณอ้างโรคนี้หลังจากคุณไปข่มขืนใครมา
* ช่วยคลิก Like ด้วยนะคะ เพื่อเป็นแฟนเพจ Lady Manager รับข่าวสารแซ่บๆ ของผู้หญิงในแวดวงสุขภาพความงาม แฟชั่น และความสัมพันธ์ (**)
>> อัพเดตข่าวในแวดวงสังคม ก็อซซิป แฟชั่น ความงาม และเที่ยว กิน ดื่ม เพิ่มเติมได้ที่ http://www.celeb-online.net
Comments are closed.