เตรียมพร้อมรับปีเสือ ด้วยธรรมะจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว /อ้วน อารีวรรณ

“จะคิด จะทำสิ่งใด ต้องคิดหน้า คิดหลัง ให้รอบคอบ ทำให้ดี ให้ถูกต้อง”

“มีสติ รู้ตัว ปัญญา รู้คิด กำกับตลอดเวลา”

“ข้อสำคัญ จะต้องระลึกรู้ โดยตระหนักว่า ประโยชน์ส่วนรวมนั้นเป็นประโยชน์ที่แต่ละคนพึงยึดถือเป็นเป้าหมายหลักในการประพฤติตัวและปฏิบัติงาน เพราะเป็นประโยชน์ที่ยั่งยืนแท้จริง ซึ่งทุกคนมีส่วนได้รับทั่วถึงกัน”

นี้คือ ส่วนหนึ่งในพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ได้ทรงมีพระราชดำรัสพระราชทานพรปีใหม่ให้แก่พวกเราชาวไทยทุกๆ คน ผ่านทางโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม ที่ผ่านมา

“ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน อยู่เป็นมิ่งขวัญของข้าพเจ้าและปวงชนชาวไทยตลอดไป”

อยากบอกว่า อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ จนอยากจะนัดเจอกับท่านผู้ที่เข้ามาคอมเม้นต์ทุกๆ คน รวมถึงผู้อ่านท่านอื่นๆ ด้วยนะคะ ถ้าเป็นไปได้

**********

เป็นอย่างไรกันบ้างคะ หลังจากได้หยุดยาวช่วงสิ้นปีเก่าเสียหลายวัน กลับมาเริ่มต้นทำงานใหม่อีกครั้ง ก็เข้าไปวันที่ 4 มกราคม

หยุดจนเบื่อ? หรือว่า หยุดน้อยไป ยังไม่เต็มอิ่ม?

ทั้งนี้ก็คงขึ้นอยู่กับความพึงพอใจของแต่ละคน

อ้วนเอง ได้มีโอกาสไปพักผ่อนหนึ่งคืน ที่ “วังน้ำเขียว” กับญาติพี่น้อง เคยได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว เพิ่งได้มีโอกาสเดินทางไป ก็ครั้งนี้ นี่เอง

“วังน้ำเขียว” ได้ชื่อว่า เป็นดินแดนที่มี “โอโซน” ติดอันดับ 7 ของโลก

หลานสาวตัวน้อยวัย 8 ขวบ ถามพ่อของเขาหรือพี่ชายของอ้วนว่า

“โอโซนคืออะไรคะ เหมือนอ๊อกซิเจนหรือเปล่า?”

“แล้วทำไมวังน้ำเขียวถึงมีโอโซนดีกว่าที่อื่น”

เป็นคำถามที่คมมากเลยหลานเอ๋ย ดีแล้ว..ที่ไม่ถามอา เพราะอาก็กลัวตอบผิดเหมือนกัน

**********

อ้วนคิดว่า คงมีหลายๆ ท่านได้เคยเดินทางไปท่องเที่ยวที่ “วังน้ำเขียว” ดินแดนที่ถูกเรียกว่า “สวิสเซอร์แลนด์แดนอีสาน” กันบ้างแล้ว

ตอนที่พี่สะใภ้ของอ้วนชี้ให้มองดูวิวทิวทัศน์ พร้อมกล่าวคำพูดนี้ออกมา

อ้วน “งง” ค่ะ ไม่ได้งง เพราะไม่รู้จักสวิสฯ นะคะ

แต่ “งง” กับสิ่งที่เราเห็น มันคือ ภูเขาเป็นลูกๆ ที่โดนตัดต้นไม้ไปจนเกลี้ยง เหลือแต่หญ้าคา กับไม้ไร้ค่าที่ไม่สามารถแปรรูปอะไรได้ ขึ้นอยู่เป็นหย่อมๆ อาจมีที่ดินบางแปลงที่มีการปลูกต้นไม้ใหญ่ขึ้นมาแทนที่บ้าง

ที่โดดเด่นจริงๆ คงเป็นบ้านหลังใหญ่ๆ ปลูกในสไตล์ยุโรปหรู ดูดี บนภูเขาแต่ละลูก

ยิ่งมาได้ข้อมูลบางอย่างจากผู้รู้หลายๆ ท่านบอกว่า จริงๆ แล้ว “วังน้ำเขียว” เกิดขึ้นจากการตัดถนนจากเขตป่าอุทยานแห่งชาติ เขาใหญ่ เพื่อไปทางปราจีนบุรี และลัดไปสู่ภาคตะวันออกได้ เมื่อไม่กี่สิบปีมานี้เอง

จากนั้นก็มีชาวบ้านซึ่งไม่มีที่ดินทำมาหากินมาอยู่อาศัย อยู่ไปอยู่มา ก็เลยได้สิทธิทำกินบนที่ดินห่างจากถนน 500 เมตร แล้วไปๆ มาๆ ก็คืบคลานขยายไปเรื่อยๆ กลายเป็นที่บนเขาก็มีโฉนด มีเอกสารสิทธิได้ จากชาวบ้านธรรมดาเป็นเจ้าของที่ดินก็กลายสภาพเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ และนักการเมืองไปในที่สุด

จากป่าดงดิบอยู่หลังเทือกเขาใหญ่เมื่อหลายสิบปีก่อน ก็กลายเป็นป่าเสื่อมโทรม แล้วก็ไม่มีพื้นที่ป่าเหลืออีกแล้วในปัจจุบันนี้

ถือเป็นโชคดีของผู้คนเหล่านั้น ที่กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช(อส.) กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม(ทส.) ไม่สามารถฟ้องในข้อหา “ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน” ย้อนหลังได้ หากเป็นการกระทำผิดที่เกิดขึ้นก่อนมีการบังคับใช้กฎหมาย

การฟ้องเรียกร้อง “ค่าเสียหายจากการทำให้เกิดภาวะโลกร้อน” เกิดขึ้นแล้วในประเทศไทย โดยกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช(อส.) กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม(ทส.) ได้ฟ้องร้องเรียกร้องค่าเสียหายทางแพ่งจากชาวบ้านในพื้นที่ จ.ตรัง, พัทลุง และกระบี่ ที่อาศัยในพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาปู่เขาย่า เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเทือกเขาบรรทัด และอุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา จ.กระบี่ ฐานบุกรุกทำลายป่าทำให้โลกร้อน อากาศร้อน ฝนตกน้อยลง

และศาลได้พิพากษาให้ชาวบ้านทั้ง 15 รายจ่ายค่าเสียหายให้แก่รัฐบาล โดย 7 รายต้องจ่ายค่าเสียหายรวมยี่สิบล้านสามแสนบาท !?! เมื่อปีที่ผ่านมา ซึ่งศาลพิจารณาพิพากษาตามกฎหมายพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม พ.ศ.2535 มาตรา 97 ที่บัญญัติว่า

“กำหนดให้ผู้ใดที่กระทำ หรือละเว้นการกระทำด้วยประการใดโดยมิชอบด้วยกฎหมาย อันเป็นการทำลาย หรือทำให้สูญหาย หรือเสียหายแก่ทรัพยากรธรรมชาติ หรือสาธารณสมบัติของแผ่นดิน มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบชดใช้ค่าเสียหายแก่รัฐจากมูลค่าทั้งหมดของทรัพยากรธรรมชาติที่ถูกทำลาย สูญหาย หรือเสียหายไปแล้ว”

นิยามของคำว่า “ทำลาย หรือเสียหาย” นอกจากตัดไม้แล้ว ยังหมายถึงการเผา แผ้วถางทำไร่ในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ทั้งหมด

เดิมคิดจากมูลค่าจากเนื้อไม้ประเภทต่างๆ ต่อมาเพิ่มการใช้ประโยชน์จากความหลากหลายทางชีวภาพในรูปของการทำลายป่าต้นน้ำ จนถึงปัจจุบันได้สร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อใช้ประโยชน์ในการเรียกค่าเสียหายทางแพ่งกับผู้บุกรุกทำลายป่าต้นน้ำที่สอดคล้องกับความเป็นจริง แบบจำลองผ่านการรับฟังความคิดเห็นจากผู้เกี่ยวข้องแล้ว คาดว่าเร็วๆ นี้จะสามารถเผยแพร่และนำไปใช้ในพื้นที่จริง หากได้รับความเห็นชอบจากผู้บริหาร อส. อย่างไรก็ตาม แบบจำลองนี้อาจมีความแตกต่างกันในแง่สภาพพื้นที่ เช่น ป่าเสื่อมโทรม ป่าเศรษฐกิจ มูลค่า 82,500 บาทต่อไร่ต่อปี, พื้นที่สวน 53,900 บาทต่อไร่ต่อปี พื้นที่โล่งเตียน 35,200 บาทต่อไร่ต่อปี

ก็คงต้องฝากถึงผู้บังคับใช้กฎหมายฉบับนี้ว่า เราต้องใช้กฎหมายนี้ ภายใต้เจตนารมณ์ที่ต้องการให้มีการรักษาทรัพยากรธรรมชาติ หรือสาธารณสมบัติของแผ่นดินสืบต่อไป อีกทั้งเราอยู่ในประเทศที่ใช้ระบบนิติรัฐ ดังนั้นเราต้องใช้ระบบกฎหมายบนพื้นฐานของสิทธิความเสมอภาคเท่าเทียมกันด้วยนะคะ กฎหมายนี้ไม่ควรบังคับใช้เฉพาะคนตัวเล็กตัวน้อยเท่านั้น แต่ต้องสามารถบังคับใช้เพื่อลงโทษคนตัวใหญ่ๆ ที่ทำลายทรัพยากรธรรมชาติจริงๆ ได้ด้วย

**********

รู้ตัวดีว่า ถ้าพูดเรื่องนี้แล้วคงมีหลายๆ ท่านไม่พอใจ แต่คิดว่า ต้องพูดเพราะมนุษย์เราไม่เคยอยู่ในโลกนี้ อย่างสร้างสรรค์และไม่ทำลายธรรมชาติได้จริงๆ เลย

เราได้แต่อยู่อย่างเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากธรรมชาติล้วนๆ ซึ่งล้วนแต่ทำเพื่อประโยชน์ของตนเอง ทั้งๆ ที่เราก็เป็นสัตว์โลกประเภทหนึ่งเท่านั้น แต่เราอาศัยความฉลาดที่มี พัฒนาตัวเองจนเหนือกว่าสัตว์โลกชนิดอื่นๆ และคิดว่าตนเองครอบครองโลกนี้ไปแล้ว

เราเคยเล็งเห็นและตระหนักถึงการอยู่ร่วมกันอย่างแท้จริงบนโลกนี้ไหมคะ?

อย่าไปมองหาแค่ความสุขในช่วงอายุหนึ่งของตัวเราเองเท่านั้น

แต่เราต้องมองไปถึงอนาคตของลูกหลานเรา ที่ไม่ใช่เฉพาะแค่พี่น้องในตระกูลเท่านั้น

เราอยู่บนพื้นแผ่นดินเดียวกันที่เรียกว่า “โลก” โดยที่ทุกคนมุ่งเน้นแต่ประโยชน์ส่วนตัว ประเภทว่า ฉันพอใจ ฉันมีความสุข..เท่านั้น ฉันไม่มีหน้าที่แก้ไขหรือแก้ปัญหา ฉันไม่สนใจ

แล้วถ้าทุกคนเป็นแบบนี้กันหมด ก็อย่ามาบ่นเลยว่า “เดี๋ยวนี้ บ้านเมืองมันเป็นอะไร ทำไมอากาศถึงได้เป็นแบบนี้”

ก็เพราะเราไม่ยอมรับรู้และแก้ไขอะไร “โลก” ก็ต้องทำหน้าที่อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ ด้วยการคาย “ความเห็นตัวของมนุษย์” ออกมา ก็เราได้รับรู้กัน

ขอย้อนกลับไปที่ส่วนหนึ่งในพระราชดำรัสของในหลวงเรา ที่ว่า

ข้อสำคัญ จะต้องระลึกรู้ โดยตระหนักว่า ประโยชน์ส่วนรวมนั้น เป็นประโยชน์ที่แต่ละคนพึงยึดถือเป็นเป้าหมายหลักในการประพฤติตัวและปฏิบัติงาน เพราะเป็นประโยชน์ที่ยั่งยืนแท้จริง ซึ่งทุกคนมีส่วนได้รับทั่วถึงกัน

เมื่อใดที่เราระลึกรู้ว่า ประโยชน์ส่วนรวมที่ทุกคนต้องพึงยึดถือเป็นเป้าหมายหลักในการประพฤติและปฏิบัติตัวทั้งในชีวิตส่วนตัวและการทำงานด้วย การลดความเห็นแก่ตัวลง และเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมที่ยั่งยืนแท้จริง เพื่อให้โลกนี้ไม่ร้อนรุ่ม วุ่นวาย หรือถูกทำลายลงโดยน้ำมือของมนุษย์โลกจริงๆ

การเข้าวัดก็เช่นเดียวกัน ถ้าเข้าวัดปฏิบัติธรรมโดยใจที่ขุ่นมัว มีความเห็นแก่ตัว ก็เหมือนเอาความทุกข์ ความร้อนรน วุ่นวาย ไปปลดปล่อยใส่พระใส่วัด หรือคนอื่นๆ

เข้าวัดเพื่อการฟังธรรม เพื่อให้เกิดสติ สมาธิ และปัญญา

ดังนั้นการฟังธรรมควรมีการแปลความ เพื่อให้ผู้ฟังได้เกิดความเข้าใจในหลักธรรมนั้นด้วย

การทำบุญ ก็ไม่ควรเป็นการทำเพื่อยึดติดยึดมั่น ทำแล้วจะได้โน้นนี่ สะสมบุญเพื่อความร่ำรวยในอนาคตกาล ถือว่าไม่ถูกหลักธรรมะคำสอนของพระพุทธองค์ ที่มีเจตนาให้ทำบุญเพื่อปล่อยวางความยึดติดในทรัพย์สิน รู้จักแบ่งปันหรือลดละความเห็นแก่ตัว

อ้วนเองก็ไม่ได้ปฏิบัติธรรมเก่งกาจอะไร โดยเฉพาะในทางทฤษฎี และเพิ่งเริ่มต้นเมื่อสามปีกว่านี้เอง โดยได้รับการสั่งสอนจากอาจารย์สุรวัฒน์ และกลุ่มวิมุตติ จากสายพระอาจารย์ปราโมทย์

จากนั้นก็เริ่มต้นปฏิบัติอย่างค่อนข้างต่อเนื่อง เพราะเห็นความสำคัญว่า ทำให้ใจจางคลายจากความทุกข์ได้จริงๆ จากที่เราเป็นคนทุกข์ใจ ชอบคิดวนเวียน จมกับความทุกข์ กับความหลังครั้งเก่าๆ อดีตที่ทำให้เราเจ็บปวด เราก็เริ่มดีขึ้นเพราะ “รู้สึกตัวทัน..ความทุกข์นั้นก็หายไป”

เช่นเดียวกับคำสอนที่ว่า “เปรียบความคิดเหมือนหนู สติเหมือนแมว”

“ถ้าเรารู้สึกตัวเร็วเท่าไร หนูที่เป็นความทุกข์ก็ไม่วิ่งพลุ่งพล่านให้เราต้องเสียใจนานๆ เหมือนในอดีต”

ที่สำคัญคือ อย่าตามใจตัวเอง ฝึกหัดขัดใจ หัดรู้ทันเอาชนะ “ความอยาก” ของตัวเอง มีสติระลึกรู้ว่า ความอยากนี้แหล่ะที่สร้างความวุ่นวายต่างๆ ให้กับตัวเรา บังคับให้เราทำนู้นทำนี้ตลอดเวลา อย่าให้มันมีอำนาจเหนือเรา จนทำให้เราสร้างความวุ่นวายให้กับคนอื่นๆ

หากบอกว่า “ปฏิบัติธรรม” แต่ยังสร้างความวุ่นวายเดือดร้อนให้กับคนรอบข้าง สังคม ประเทศชาติ แสดงว่า คนๆ นั้นยังไม่สามารถเอาชนะกิเลสหรือความอยากของตนเองได้

ยิ่งสร้างความวุ่นวายเดือดร้อนให้กับคนรอบข้าง สังคม ประเทศชาติได้มากแค่ไหน ก็แสดงว่า คนๆ นั้นมีกิเลสหรือความอยากที่เอาชนะไม่ได้ ใหญ่โตมากๆ

ในยุคที่เราต้องอยู่ในกระแสของสังคมที่ผู้มีอำนาจเอาชนะกิเลสหรือความอยากของตัวเองไม่ได้แบบนี้ สิ่งที่เราควรทำที่สุดคือ เอาชนะกิเลสหรือความอยากในใจตัวเองให้ได้ก่อนนะคะ