“น้องกาโม่” ด.ช.วัย 10 ขวบ ผู้รับเปลี่ยนมนุษย์ให้เป็น “หุ่นยนต์”

ART EYE VIEW—เพิ่งทดลองมาเป็นสัปดาห์แรก ก็เนื้อหอมชนิดเก้าอี้ไม่ว่าง มีคนทุกเพศทุกวัยสลับกันมาเป็นแบบให้นั่งวาดอยู่ไม่ขาด เพราะใครๆก็อยากรู้ว่า หน้าตาเยี่ยงเราถ้าต้องกลายเป็น Robot ในจินตนาการของเด็กจะเป็นอย่างไร จนคุณพ่อและคุณแม่ที่ตามมาเป็นกำลังใจต้องขอเว้นช่วงให้ศิลปินสมัครเล่นตัวน้อยได้หยุดพักบ้างสัก 15 นาที

สำหรับ น้องกาโม่ หรือ ด.ช.นัทพล โกมลารชุน วัย 10 ขวบ ผู้รับเปลี่ยนมนุษย์เป็นหุ่นยนต์ ด้วยปากกาหนึ่งด้าม และกระดาษเพียงแผ่น

บางคนอาจพอคุ้นหน้าน้องกาโม่มาบ้าง เพราะก่อนหน้านี้เคยไปนั่งเปิดหมวกวาดภาพอยู่ที่งาน Thailand Animator ที่โรงภาพยนตร์สกาลา มาก่อน และในงาน “ตลาดนัดดำเนินสนุก” ของโรงเรียนสาธิต จุฬาฯ ที่น้องกาโม่กำลังเรียนอยู่

ล่าสุดวันเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมา น้องกาโม่ มานั่งรับวาดภาพที่ “ตลาดนัดศิลปะ” ด้านหน้า หอศิลป์ร่วมสมัยราชดำเนิน

นอกจากมานั่งรับวาดภาพ ทั้งประเภท วาดภาพคนที่เป็นแบบให้เป็นหุ่นยนต์ และ วาดภาพคนที่เป็นแบบให้เหมือนตัวเองบ้างไม่เหมือนบ้าง น้องกาโม่ยังมีผลงานภาพวาดหุ่นยนต์ตามสไตล์ของตนเองที่พิมพ์ลงบนผ้าใบ ตลอดจนเสื้อยืด และโปสการ์ด มาวางจำหน่ายด้วย

“หุ่นยนต์เป็นอะไรที่เท่ห์ดี และมีรายละเอียดที่เราสามารถปรับเปลี่ยนเพื่อวาดอะไรได้เยอะครับ”

คือคำตอบส่วนหนึ่งของคำถามที่ว่า ทำไมเด็กชายจึงชอบวาดภาพหุ่นยนต์นักหนา และกลายเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งในภาพวาดของตนเองไปแล้ว

ไม่ใช่เพราะได้เห็นหุ่นยนต์ครั้งแรกแล้วประทับใจจนอยากจะวาด แต่เป็นเพราะวันหนึ่งเมื่อลองฝึกวาดภาพหุ่นยนต์ในสไตล์ตัวเองขึ้นมาดูเล่นๆพลันเกิดหลงรัก

“เผลอๆตัวแรกที่วาดยังไม่ใช่หุ่นยนต์ด้วยครับ แต่มันคล้ายๆครับ”

นอกจากนี้การรับวาดภาพคนที่มานั่งเป็นแบบให้เป็นหุ่นยนต์ น้องกาโม่บอกว่า สนุกตรงที่ทุกครั้งที่วาด เราได้วาดคนอื่นพร้อมกับวาดสิ่งที่เราชอบไปในคราวเดียวกัน

“เพราะถ้ารับวาดภาพคนเฉยๆ มันก็ไม่ใช่ตัวผม สู้ผมวาดภาพคนอื่นและวาดสิ่งที่ผมชอบวาดด้วยจะดีกว่า ผมก็เลยรับวาดภาพคนให้เป็นหุ่นยนต์ครับ”


เด็กชายบอกวิธีการวาดภาพคนที่เป็นแบบให้เป็นหุ่นยนต์ในสไตล์ตัวเองว่า

“ตอนแรกเลย ให้เราดูหน้าและผม ของคนที่เป็นแบบเป็นสำคัญ แล้วก็วาดตา วาดจมูก ดูซิว่าคนที่เราวาด เขาจมูกใหญ่หรือเล็ก และตัวเขามีอะไรที่เป็นจุดเด่น แล้วใช้ตรงนั้นเป็นจุดสำคัญของรูปที่วาด

แต่สำคัญคือ ดูโครงหน้าก่อน พอได้ปุ๊บก็ค่อยๆเติมรายละเอียดอื่นๆ อย่างพวกตัวน๊อตอะไรต่างๆที่มีในหุ่นยนต์

เวลาวาดภาพแต่ละคน ผมไม่รู้หรอกว่าจะวาดอะไรใส่เข้าไป แต่พอเราค่อยๆเลื่อนมือไป เราจะรู้สึกเองว่าควรจะวาดอะไรดี”

เพราะบางครั้งเด็กชายอาจจะหยิบที่เป็นประสบการณ์หรืออยู่ในความทรงจำของตนเองในวันนั้นมาวาดเติมลงไปในภาพ เช่น เวลาไปเห็นข้าวของต่างๆที่กองอยู่ในอู่ซ่อมรถ

หรือแม้แต่จินตนาการส่วนตัวที่ตนเองมีต่อสิ่งที่เป็นแบบให้วาด ตัวอย่างเช่น เวลาวาดภาพจากภาพต้นฉบับ ของศิลปินคนอื่น แทนที่จะวาดเพื่อให้เหมือนภาพต้นฉบับมากที่สุด เด็กชายจะสนุกมากกว่า ถ้าได้ปรับเปลี่ยนให้กลายเป็นภาพวาดในสไตล์ตัวเอง ที่มีความเป็นหุ่นยนต์ผสมอยู่ด้วย

“ปู่ม่านย่าม่าน” ใน “ภาพกระซิบรัก” ที่โด่งดังของ จ. น่าน ก็เป็นอีกตัวอย่างที่ถูกจินตนาการของเด็กชายทำให้กลายเป็นภาพที่ใครได้เห็นเป็นต้องอมยิ้ม

“ผมอยากลองวาดภาพนี้ แต่ไม่อยากวาดให้เหมือนภาพต้นแบบ

ในภาพต้นแบบปู่ม่านกำลังกระซิบรักย่าม่าน แต่ในความรู้สึก ผมรู้สึกว่าย่าม่านไม่ได้ยินหรือเปล่า

ผมเลยวาดภาพปู่ม่าน ให้เป็นคนกำลังซ่อมย่าม่านซึ่งเป็นเหมือนหุ่นยนต์ที่กำลังเสียอยู่”

สิ่งที่ทำให้น้องกาโม่ชอบวาดภาพก็เพราะตรงนี้นี่เอง ตรงที่ชอบอะไร และกำลังจินตนาการถึงอะไร ก็สามารถวาดออกมาเป็นภาพได้

และได้ให้คำแนะนำเพื่อนๆที่อยากจะวาดภาพและสามารถนำเสนอในสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองออกมา ด้วยว่า

“ง่ายๆเลยครับ ให้ดูว่าตัวเองชอบอะไร ไม่จำเป็นต้องเป็นหุ่นยนต์เหมือนผมก็ได้ อาจจะเป็นรถ หรือเป็นสัตว์ต่างๆก็ได้ ฝึกวาดสิ่งที่ตัวเองชอบให้มากที่สุด แล้วผลงานจะออกมาดี”

เข้าไปติดตามหน้าเพจ facebook และ Instragram ของน้องกาโม่ได้ทาง

KAMO GALLERY : www.facebook.com/kamogallery

IG : kamogallery





ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW ของ www.astvmanager.com และ ART EYE VIEW เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com

และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews