Please do not leave me การร้องขอของศิลปินวัย 60 ปี “ อำมฤทธิ์ ชูสุวรรณ”

ART EYE VIEW—จริงหรือไม่ว่า วัย 60 ปี เป็นวัยที่มีทั้งความน่าสนใจและน่าสะพรึงกลัว

การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ,การเปลี่ยนแปลงสถานะ และหลายอย่างเกิดขึ้น

เราอาจถูกทอดทิ้ง หรือ อาจทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เพื่อ ‘เริ่มต้นใหม่’

นอกจากจะจริง ในทรรศนะของ อำมฤทธิ์ ชูสุวรรณ ยังสะท้อนออกมาผ่าน Please do not leave me (อย่าจากฉันไป) นิทรรศการแสดงเดี่ยวศิลปะของศิลปินและคณบดีคณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปกร วัย 60 ปี ท่านนี้ด้วย



ที่ผ่านมาผลงานศิลปะของอำมฤทธิ์ มักนำการตีความในเชิงพุทธศาสนา ปรัชญาชีวิต และความเป็นไปในสังคม ณ ขณะนั้น มาสร้างสรรค์เป็นผลงานที่แสดงออกถึงการสรุปความคิดแบบรวบยอด

และนำเสนอผ่านสื่อสมัยใหม่ ไม่ว่าจะเป็น วีดีโอ วัสดุสำเร็จรูป หรือแม้กระทั่ง การใช้ผู้ชมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของผลงาน

สื่อสมัยใหม่ถูกนำมาใช้ไม่ใช่เพียงเพื่อแสดงถึงความเท่าทันต่อเทคโนโลยี แต่เป็นเครื่องมือที่อำมฤทธิ์เห็นว่าเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่จะถ่ายทอดสารในสิ่งที่ตนเองต้องการสื่อให้ชัดเจน

และบางครั้งนอกจากผู้ชมจะมิใช่ส่วนเกินแล้ว อำมฤทธิ์ยังอาศัยผู้ชมเป็นส่วนหนึ่งของงานศิลปะด้วย

นิทรรศการแสดงเดี่ยวศิลปะในวัย 60 ปี ของอำมฤทธิ์ ประกอบไปด้วย ผลงานศิลปะจำนวน 9 ชิ้น ตัวอย่างเช่น

Silence Communication (2001) การสื่อสารในความเงียบ ผลงานที่เกิดจากการเริ่มตั้งคำถาม โดยการใช้สายตาสื่อสารกันระหว่างมนุษย์กับพระพุทธเจ้า บางครั้งบางทีเราเป็นมนุษย์ผู้มี รัก โลภ โกรธ หลง แต่จะมีห้วงเวลาหนึ่งที่เราตระหนักถึงความรู้แจ้งเห็นจริง เข้าใจในรัก โลภ โกรธ หลงนั้น กระจกจึงเปรียบเสมือนเงาที่สะท้อนความเข้าใจนั้น มันอยู่ที่ว่าเราจะยืนมองมันอยู่มุมไหน แล้วเห็นอะไร

Pig Story (1999) ภาพหมูยืนมองโทรทัศน์กำลังฉายภาพบรรยากาศในโรงฆ่าสัตว์ ภาพเพื่อนหมูของพวกมันกำลังถูกฆ่าอย่าทารุณเพื่อนำมาเป็นอาหาร เหมือนการสะท้อนวิถี การใช้ชีวิตของมนุษย์ในยุคนี้ ที่ในโซเชียลและสื่อต่างยังคงมีภาพ ความรุนแรงที่เกิดจากมนุษย์ด้วยกันเอง

Couple (2000) การใช้มือแปลสัญลักษณ์เพื่อสื่อความหมายต่างๆ ที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา เช่นเดียวกับคนเราที่เมื่อเวลาผ่านไปเราได้เรียนรู้เข้าใจเส้นทางชัดขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นเส้นทางใหม่ที่เราเข้าใจ ก็ไม่ได้ย้อนแยงกับเส้นทางเดิม

Lexhip – Lesson form a Friend (2016) การสนทนากันระหว่างคน 2 คน เรื่องที่เมื่ออายุก้าวเข้า 60 แล้ว คิดอย่างไร ทำไมตัวเลขนี้ถึงสำคัญ?

The Sixty’s Memory (2016) ของเก่าที่ไม่ได้ใช้ กึ่งหมดสภาพทั้ง 60 ชิ้น คงคล้ายกับคนอายุ 60 ที่ถูกตัดสินให้เป็นคนแก่ และถ้า 60 แล้วไม่ทำอะไรเลย มันก็อาจถูกทิ้งและหายไป

Amrit Chusuwan (2016) ผลงานที่อุทิศให้การผันแปรของวัยวุฒิ ความสุกงอมทางความคิดเริ่มแรกแย้มออกตามริ้วรอย เหี่ยวย่นของบนใบหน้า ความสนใจในการเปลี่ยนแปลงของสังขารร่างกาย คือการพินิจถึงตัวตน

ส่วนการร้องขอว่า Please do not leave me “อย่าจากฉันไป” ผ่านชื่อนิทรรศการครั้งนี้ ในนิยามแรกหมายถึงการร่ำร้องของผู้คนรอบข้างที่มีต่อ อำมฤทธิ์ ผู้กำลังข้ามผ่านวัยเกษียณอายุราชการและอำลาบทบาทครู

และในอีกนิยามคือ การร้องขอของศิลปินเองที่ต้องการร้องขอให้ศิลปะยังคงอยู่กับตัวเองต่อไป บนพื้นฐานของการก้าวไปข้างหน้าไม่ย่ำอยู่กับรอยเท้าเดิม

“ผลงานในนิทรรศการครั้งนี้ คือการพินิจถึงตัวเอง ตัวตน และบริบทรอบข้างในการดำเนินงานทางศิลปะมาตลอดชีวิต โดยนำประสบการณ์ทางศิลปะที่ผ่านมานำมาผสานกับความคิดที่เป็นปัจจุบันขณะ ผสมปนเป และนำพาศิลปะให้ก้าวไปสู่สิ่งใหม่ด้วยวิกฤติทางสถานะและบทบาทใหม่ของมนุษย์ที่ย่างเข้าสู่อายุ 61” อำมฤทธิ์ กล่าว

Please do not leave me นิทรรศการแสดงเดี่ยวศิลปะ โดย อำมฤทธิ์ ชูสุวรรณ (กฤษฎา ดุษฎีวนิช เป็นภัณฑารักษ์ คัดเลือกผลงาน)

เปิดแสดงวันนี้ – วันเสาร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา 09.00 น. – 19.00 น. (ยกเว้นวันอาทิตย์) ณ หอศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร (วังท่าพระ)





อำมฤทธิ์ : นี่อายุ 60 ไม่มีอะไรทำ ทำตัวเองนี่แหล่ะ

เปี๊ยก : ใช่ ทำตัวให้สบาย สบายใจเราก็โอเคแล้ว ชีวิตแม่งก็แค่นี้ พอมึงตายมึงก็เอาอะไรไปไม่ได้ เป็นกระดูกฝัง อย่างที่เห็นๆกันอยู่ทุกวัน เวลาคุณตายเค้าก็เผา แม่งมีกระดูกเหลืออยู่

อำมฤทธิ์ : เรามองไปข้างหน้ายังไงให้ดีที่สุด

เปี๊ยก : มองไปข้างหน้าน่ะเหรอ ถ้ารุ่นเรานี่ก็ยังโอเคนะ เราก็ยังโอเคนะ หมายถึงว่ายังมีเงินไม่ต้องเยอะ แต่ถ้ารุ่นลูกรุ่นหลานแม่งจะแย่นะ ชีวิตตอนแก่แม่งคุณต้องมีเงินเยอะอะ เพราะว่าขนาดตอนนี้เนี่ยยังต้องมีเงินเยอะ สมัยพ่อแม่เราเนี่ยไม่ต้องมีเงินเยอะ ใช่ป่ะ อย่างคนแก่แบบที่อยู่ต่างจังหวัด ก็สบายๆ แต่พออย่างนี้ ชีวิตเราก็เริ่มแย่นะ เพราะว่าถ้ามึงไม่มีเงินเก็บ โอเค อย่างมึง ยังเป็นข้าราชการใช่ป่ะ มันก็ยังโอเค กูนี่แม่งไม่มี ไม่ได้เป็นอะไรเลย เงินก็ไม่มี ตอนนี้แม่งได้เงิน 600 ที่รัฐบาลเค้าให้น่ะ แม่งกินหญ้าอย่างนั้นน่ะ มันไม่ได้ไง เพราะว่ามันไม่พอกิน



ส่งข่าวสารงานศิลปะร่วมสมัย มาได้ที่ ข่าว ART EYE VIEW ของ www.astvmanager.com และ ART EYE VIEW เซกชัน Lite ในหนังสือพิมพ์ ASTV ผู้จัดการสุดสัปดาห์ Email: thinksea@hotmail.com

และคลิกเป็น แฟนเพจ ได้ที่ http://www.facebook.com/arteyeviewnews